دیدگاه یک:

• مذمت زندگی دنیا
• ناسازگاری آبادانی دنیا و آخرت
• بی اعتنایی نسبت به دنیا و پرداختن به آن در حد ضرورت

بررسی آیات قرآن در مذمت دنیا:
1. رضایت به دنیا همراه است با غفلت از آخرت: إِنَّ الَّذِینَ لَا یَرْجُونَ لِقَاءَنَا وَرَضُوا بِالْحَیَاةِ الدُّنْیَا وَاطْمَأَنُّوا بِهَا وَالَّذِینَ هُمْ عَنْ آیَاتِنَا غَافِلُونَ. یونس 7
2. میخکوب شدن در دنیا: (وَلَوْ شِئْنَا لَرَفَعْنَاهُ بِهَا وَلَکِنَّهُ أَخْلَدَ إِلَى الْأَرْضِ وَاتَّبَعَ هَوَاهُ ... اعراف 176
3. ((فقط)) دل به دنیا دادن: فَأَعْرِضْ عَنْ مَنْ تَوَلَّى عَنْ ذِکْرِنَا وَلَمْ یُرِدْ إِلَّا الْحَیَاةَ الدُّنْیَا. نجم 29
4. دنیا را جایگزین آخرت کردن: أَرَضِیتُمْ بِالْحَیَاةِ الدُّنْیَا مِنَ الْآخِرَةِ ۚ فَمَا مَتَاعُ الْحَیَاةِ الدُّنْیَا فِی الْآخِرَةِ إِلَّا قَلِیلٌ. توبه 38
5. ترجیح دنیا به آخرت: بَلْ تُؤْثِرُونَ الْحَیَاةَ الدُّنْیَا وَالْآخِرَةُ خَیْرٌ وَأَبْقَى. اعلی 16 و 17

لذا:

• در قرآن منعی برای استفاده از نعمات دنیا و آباد کردن دنیا وجود ندارد. پیام این آیات این است که غایت و همه هدف انسان دنیا نباشد.
• علاقه ی به دنیا و لذتهای دنیا هم از نعمتهای الهی است. اگر علاقه ی به دنیا وجود نداشته باشد دنیا از هم می پاشد. مانند علاقه ی به همسر: و جعل بینکم موده و رحمه


دیدگاه دوم:

بررسی آیات قرآن در تشویق نسبت به دنیا:
1. بهره برداری از نعمتهای حلال و منع تحریم آنها: یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لَا تُحَرِّمُوا طَیِّبَاتِ مَا أَحَلَّ اللَّهُ لَکُمْ وَلَا تَعْتَدُوا ۚ إِنَّ اللَّهَ لَا یُحِبُّ الْمُعْتَدِینَ. مائده 87
2. نعمتهای دنیایی را چه کسی بر بندگان خدا حرام کرده؟؟: قُلْ مَنْ حَرَّمَ زِینَةَ اللَّهِ الَّتِی أَخْرَجَ لِعِبَادِهِ وَالطَّیِّبَاتِ مِنَ الرِّزْق؟ِ ۚ قُلْ هِیَ لِلَّذِینَ آمَنُوا فِی الْحَیَاةِ الدُّنْیَا خَالِصَةً یَوْمَ الْقِیَامَةِ ۗ کَذَلِکَ نُفَصِّلُ الْآیَاتِ لِقَوْمٍ یَعْلَمُونَ. اعراف 32
• لحن پرسشی آیه: استفهام انکاری خطاب به وجدان و فطرت انسان